Baca üzerindeki fotoğraf

“Baca üzerindeki fotoğraf. Modern bir pişmiş “, Paris, Éd. Métailié, 1993, 280 p.

Baca fotoğrafı

Baca üzerindeki fotoğraf. Modern bir kültün doğumu. Bertrand Mary. “Baca üzerindeki fotoğraf. Modern bir pişmiş “, Paris, Éd. Métailié, 1993

[rapor]

Tematik bir sorunun bir parçasıdır: kahkaha ve küfür Avrupa

Ecker Alain. Baca üzerindeki fotoğraf. Modern bir kültün doğumu. Bertrand Mary. “Baca üzerindeki fotoğraf. Modern bir pişmiş “, Paris, Éd. Métailié, 1993. İçinde: Revue des Sciences Socials de la France de l’Est, N ° 21, 1994. Kahkaha ve küfür Avrupa. PP. 174-175.

Baca üzerindeki fotoğraf. Modern bir kültün doğumu

“Baca üzerindeki fotoğraf. Modern bir pişmiş “, Paris, Éd. Métailié, 1993, 280 p.

Hiçbir şey fotoğraf çekmekten daha banal olamazdı, hikayenin ağırlığını göz ardı eden mekanik bir jest,. Geleneksel ve bazen sıkıcı tarihsel ders yerine Bertrand Mary, fotoğraf sanatının tarihini kökenlerden günümüze anlatmayı, anlatım, yazma eğitim yolunu almayı tercih ediyor; bazen klişe tuzağına düşme riski altında. Zamanı durdurması gereken bir sanat için paradolik olarak kısa kronoloji. “Portre sanatı yüz ve elli yıl önce kitlesel bir kadere sahip olmaya başladı”. Başından beri fotoğrafçılık, nesneyi ilk bilimsel kullanımından günlük yaşama yönlendiren bir yanlış anlamanın meyvesi gibi görünüyor.

Bir fotoğraf tarihini geri çekmek, sosyal, politik, kültürel boyutunda, çağdaş mimarinin tüm tarihini bulmaktır. Zamanın maceraları ve sarsıntıları, ilk metal plakalara basıldığı kadar imajına nüfuz eder.

Bertrand Mary ayrıca modern bir kültün doğumunu da anlatıyor; Modern Bir mekanik nesne olması anlamında, dini bir eylemin yakın özelliklerine göre kült. Yazar, kelime dağarcığı ile, kutsal ilişkiden o zamanlar yaşadığı gibi görüntüye, atölyeler için fotoğrafçılığın “tapınakları”, fotoğraf grafikleri için “Ayin Memurları”. “Fotoğrafçı Rahipliği” nden söz ediyor, “ibadetin gayretleri”, fotoğrafın muhaliflerini uyandırmak için “sapkınlık” terimini kullanıyor. Aralarında-

CI, Baudelaire veya Barbey D’Aurevilly, manevi söylemle bu kültün en ateşli destekçilerine katılın. Bununla birlikte, fotoğrafçılığın ilan edilen muhalifleri bile Pose Sanatına son giren değil. Fotoğrafla ilişki iki kat, sorunlu. Kendini görüntülemenin ve sergisinin çoğaltılmasına verilen dikkat, sıkıntının çok önemli ifadeleridir. Geleneksel olarak “iyi tanrının köşesi” olduğu için, “görüntünün köşesi” görüyoruz. Ama aynı zamanda bir vurgu, göstermenin bir yolu, herkesin görülmesine ulaşmak. Baca, “bu görünür ve tanıdık kültün ayrıcalıklı yeri” olarak öne çıkıyor. Böylece, radyo istasyonundan televizyona kadar ailenin referans noktalarını takip eden fotoğrafı yavaş yavaş göreceğiz ve aile alanında yankıları olan sosyal dönüşümleri yeniden üreteceğiz. Fotoğraf, tüm sanat gibi, aynı zamanda zamanının pasif ve aktif bir yansımasıdır. Çağdaş davranışları ve inançları tercüme ettiği kadar gösterir. Böylece fotoğraf, bilgisi olmadan sosyal ve politik bir rolü yerine getirir, bu. Fotoğraf ve toplum arasında, gösterdiği ve göstermek istediği arasında kalıcı bir etkileşim var. Böylece fotoğraf, sosyal hiyerarşiyi üremelerinin kalitesine, fotoğrafların maliyetine göre yeniden üretir ve belirler. Atlantik genelinde, fotoğraf portrelerinin modası, yeni gelenlerin entegrasyonu ve tanımlanması sürecindeki rollerini ifade eder. Yazarın kendisi “portrenin demokrasisini” çağırıyor. Fotoğraf, eşlik ederek, Amerika’nın yollarındaki sömürgecilerden önceki, ortaya çıkan Amerikan toplumunda kolonizasyon ve entegrasyon sürecine katılan. En çok izole sömürgeciyi uygar dünyaya bağladığı gibi aynı zamanda, Birlik ile ilgilidir, Amerika’da kolonizasyonun kilometre taşlarını pozlar, ulusal aidiyet hissini, kültürel kliniklerin ötesinde ulusal bir kimliğin ve göçmenlerin farklılıklarını dağıtır.

Yazar böylece fotoğrafçılığın tarihini geri çekmenin sosyal bir tarih çizme anlamına geldiği fikrini paylaşmamızı sağlıyor. Fotoğraf konuşması, altta yatan kadar görünür. Fotoğraf, eser oyununa borç veriyor. Sosyal farklılıkların silinmesinin yanılsamasını verir ve yönlendirilmiş olanlarla liderlere yaklaşır. İkincisinin, resmi bir hagiografi ile kitlelerin baştan çıkarılması uğruna sürdürdüğü yanılsaması. Bugün imajını “tedavi etmekten” bahsediyoruz. Tekniklerin geliştirilmesi, hem maruz kalma süresini, fotoğrafların maliyetini azaltan hem de fotoğrafların atölyelerinde iklim tehlikelerinden ve hapsedilmesinden kaçmasına izin veren yeni malzemelerin kullanımı ile mekanik temsil demokratikleştirilir ve hatta en dezavantajlı, hatta erişilebilir hale gelir. daha fazla sosyal eşitlik izlenimi. Bu, fotoğraftan daha belirgindir, atölyelerde sahneleyerek bizi illüzyon ve “trompe-l’oeil” dünyasına daha da daldırır. Ancak fotoğrafçılık olağan sosyal ayrımları görmezden geliyorsa, bunları temsillerden tahliye edemez. Sosyal farklılıklar başka bir yerde görüntülenir, görüntü desteği gibi ayrıntılı olarak sığınır. Aynı zamanda, “portrelerin önemsizleştirilmesi” ile “standartlaştırılmış formatlar” ile üremenin bir standardizasyonu gibi görünmektedir. “Cesetler dilimlenmiş dilimleme ile sunuldu”. Bu standart, bu konformizm, sosyal standardizasyonun sonuçları ve aksaklıkları, fotoğrafçılık çerçevesinin ötesine geçer ve görmezden gelebilecek kadar ileri gider, bikromi ile, hem dini hem de varsayılan olarak özellikleri, hem dini hem de varsayılan olarak gösteren daha renkli bir gerçeklik, kültürel, bölgesel ve ekonomik ve sosyal. Bunda zamanın görüntüleri de araştırmacıya görmezden geldikleri, maske, örtbas ettikleri şeylere tanıklık ediyor. Böylece zamanın kültürel standardizasyonu stratejisine tanıklık ederler. Fotoğraf hem yansıma hem de ayna. Öte yandan, gösterdiği şeyle, fotoğraf gerçekten-

Revue des Sciences Socials de la France de l’Est, 1.994

Baca üzerindeki fotoğraf

Sosyolog ve yazar Bertrand Mary 1946’da Londra’da doğdu. O evli ve iki çocuğun babası.

Bibliyografya

Bu kitabı geniş formatta satın alın

Evimin yanında

İnternette

Instagram

Baskı

Bülten

Aylık bilgi mektubumuzu almak için kaydolun.

Ülke

Metalié sürümleri

20 Rue des Grands Augustins
75006 Paris
01 56 81 02 45